شمش ها قطعاتی مستطیل شکل هستند که طول هر شاخه آن ها حداکثر 2 متر می باشد، قالب گیری و شکل ظاهری شمش ها باعث سهولت در حمل و نقل آن هاست. شمش ها معمولا در کارگاه های کوچک تولید می شوند. شمش ها به جز در موارد محدود، کاربرد مستقیم صنعتی ندارند.
شمش ها را بر اساس شکل مقطع و اندازه می توان به سه نوع تقسیم کرد:
بیلت یا شمشال، طول بیشتری نسبت به شمش دارد و سطحی دایره شکل یا مربعی با عرضی کمتر از 15 سانتی متر و سطح مقطع کوچک تر از 230 سانتی متر مربع دارد. بیلت از طریق ریخته گری مستقیم، اکستروژن و یا از طریق نورد شمش به دست میآید. از بیلت بیشتر برای تولید میلگرد و سیم استفاده می شود.
شمش بلوم یا شمشه در واقع همان بیلت است ولی با ابعاد بزرگ تر، با عرض بیش از 15 سانتی متر یا به عبارتی سطح مقطع بزرگ تر از 230 سانتی متر مربع است به همین دلیل معمولا شمش بلوم و شمش بیلت در یک دسته قرار می گیرند. عمده مصارف شمش بلوم برای ساخت ریل، سپری، ناودانی، قوطی، تیرآهن و غیره می باشد.
تفاوت شمش بیلت و بلوم در تعریف آن هاست. بیلت و بلوم هر دو از انواع شمش های فولادی هستند و تنها در ابعاد و موارد کاربرد با هم تفاوت دارند.
در پاسخ باید گفت استفاده از مواد خام مانند سنگ آهن یا آهن آلات ضایعاتی در مقاومت نهایی انواع شمش فولادی اعم از شمش بیلت و شمش بلوم تاثیر گذار است. هم چنین میزان کربن مورد استفاده در تولید انواع شمش نیز یکی از فاکتور های مهم در مقاومت آن ها می باشد.
source: بیلت و بلوم چیست و چه کاربردهایی دارد؟
انواع مختلف فولاد ابزار عبارت است از:
در ادامه به شرح هریک از این دسته ها می پردازیم:
عملیات سردکاری فولاد ابزار شامل سه دسته به صورت زیر است:
هر یک از این موارد به صورت مختصر شرح داده ایم:
الف) فولاد ابزار سخت شونده در هوا ( درجه A )
فولاد ابزار درجه A به علت کروم بالایی که دارند، در عملیات حرارتی و ماشینکاری، مقاومت بالاتری از خود نشان می دهند. علاوه بر این، آن ها دوام بالایی در برابر سایش و چقرمگی دارند.
قیمت آهن آلات به صورت روزانه در سایت آهن ملل به روز رسانی می شود.
کاربردهای فولاد ابزار سخت شونده در هوا عبارت است از:
ب) فولاد ابزار سخت شونده در روغن ( گروه O )
این فولاد از مقاومت خوبی در برابر سایش و چقرمگی برخوردار است و برای ساخت طیف وسیعی از محصولات مناسب می باشد.
کاربردهای فولاد ابزار سخت شونده در روغن عبارت است:
ج) فولاد ابزار پرکروم و پرکربن (D)
این گروه در برابر عملیات ماشینکاری و سخت کاری، تغییراتی از خود نشان نمی دهند. علاوه بر این، مانند دیگر عملیات سختکاری، از دوام خوبی در برابر خوردگی و اکسیداسیون برخوردار است.
کاربردهای گروه D عبارت است از:
این گروه H برای قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دمای بالا قدرت و سختی زیادی دارد و ویژگی های خود را هنگام کار در دماهای بالا برای مدت طولانی حفظ می کنند. این امر با داشتن مقدار کربن کم ، اما محتوای زیاد سایر عناصر آلیاژی به دست می آید.
از کاربردهای این گروه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
این گروه شامل فولادهای با کربن و سختی بالا است و به علت هزینه پایین، بیشترین استفاده را در بین فولادهای ابزار داشته باشد.
کاربردهای فولاد سخت شونده در آب عبارت است از:
فولاد ضد شوک و ضربه، بر خلاف دیگر گروه های سختکاری، از میزان کربن کمتری برخودار است که موجب مقاومت پایین در برابر سایش می شود. اما به علت چقرمگی زیاد در برابر ضربه دوام بالایی دارد.
این فولاد دارای عناصر آلیاژی نظیر تنگستن و وانادیوم هستند که وجود این عناصر باعث شده که فولاد تندبر در مقایسه با فولادهای کربنی مقاومت خوبی در برابر سایش داشته باشند.
فولاد خشکه هوایی در مقایسه با ابزارهای قدیمی بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد چرا که فولادهای این گروه، بدون از دست دادن فرم یا سختی، میتوانند دوام خوبی در دمای بالاتر داشته باشند. ابزار تندبر به علت کروم و کربن بالا شباهت زیادی به فولاد ابزار سردکار گروه D و Wدارد.
این ابزار به علت پایین بودن میزان کربن، در برابر سایش مقاومت کمی دارند اما با انجام عملیات حرارتی، نیکل و کروم این مقاومت را افزایش می دهند. این ابزار برای ساخت قالب های فشاری، قالب های تزریقی و غیره مناسب هستند.
وجود عنصر کربن در فولاد ابزار کم آلیاژ نقش اساسی در کاربردهای آن دارد. هرچه قدر مقدار کربن بیشتر باشد سختی فولاد نیز افزایش می یابد و هر کدام کاربردهای متفاوتی دارند. لازم به ذکر است این فولاد، تا دمای 1000 درجه سانتی گراد را تحمل می کند.
جمع بندی
فولاد ابزاری از آلیاژهایی از جمله کربن تشکیل شده است. این فولادها دارای سختی نسبتا بالایی در برابر تغییر شکل چقرمگی زیاد در برابر ترک خوردگی، مقاومت در برابر سایش و غیره هستند. همانطور که در این مطلب گفته شد، فولاد ابزاری انواع مختلفی با کاربردهای متفاوتی دارد که به طور فراوان در زندگی روزمره و صنایع استفاده می شود.
source: فولاد ابزاری چیست؟ خصوصیات و کاربردهای آن
همانطور که می دانید امروزه در سازه های بتنی میلگردهای متنوعی به کار می روند. گاهی لازم است در قسمتی از سازه، عملیات برش کاری و حفاری انجام شود. بسیاری از پیمانکاران برای صرفه جویی در وقت، از اسکن کامل بتن، قبل از عملیات غافل می شوند.
با این حال، این کار می تواند عواقب خطرناک و هزینه بری به همراه داشته باشد. به همین منظور، با استفاده از دستگاه هایی آرماتورهای به کار برده شده در بتن را تشخیص می دهند.
برای اطلاع بیشتر در مورد اهمیت این موضوع و شناخت دستگاه های موجود که در جهت شناسایی میلگرد در بتن استفاده می شوند، تا آخر با آهن ملل همراه باشید.
مکان دقیق و شناسایی میلگردهای تعبیه شده، گامی اولیه در ارزیابی سازه ها یا روسازی های بتنی مسلح است. به همین ترتیب، اگر حفاری و برش برای نصب تاسیسات و نمونه گیری، جهت تعیین مقاومت بتن مورد نیاز است، اطلاع از مکان آرماتورها از آسیب به یکپارچگی سازه جلوگیری می کند.
شایع ترین پیامد برخورد میلگرد در حین برش و حفاری آسیب به تجهیزات است. این اتفاق بسیار هزینه بر است. همچنین با توجه به سرعت تجهیزات، حتی کوچکترین اشتباه می تواند فلز داغ را به هر جهت پرتاب کند و منجر به آسیب احتمالی شود.
پیش از این، روش اصلی اسکنر بتن، استفاده از اشعه ایکس بود . اما این دستگاه ها بسیار دست و پا گیر هستند و کاربردهای آن ها محدود است.
در حال حاضر، اکثر پیمانکاران از GPR استفاده می کنند. این روش سریع و کارآمد است و می تواند میلگرد را به دقت تشخیص داده و نقشه برداری کند. در ادامه به شرح مختصر هر یک از دستگاه های موجود اشاره خواهیم کرد.
دستگاه GPR، با استفاده از امواج رادیویی، به طور دقیق میلگردهای قرار گرفته تا 2 فوت (610 میلی متر) زیر سطح را اندازه می گیرد. همچنین نمای کاملی از حفره ها، محفظه ها، لایه لایه شدن و غیره را مشخص می کند.
این دستگاه به کاربر اجازه می دهد تا موقعیت میلگرد را در زیر سطح بتن تا حداکثر عمق 180 میلی متر مشاهده کند. همچنین می تواند قطر میلگرد مشخص شده را تخمین بزند. با این روش، مکان یابی، به یک فرآیند ساده و کارآمد تبدیل می شود.
آرماتوریاب از فناوری مشابهی استفاده می کند، اما نسبت به دیگر دستگاه ها، مقرون به صرفه تر، جمع و جورتر و ساده تر است.
استفاده از این دستگاه مانند دیگر محصولات، روشی غیر مخرب برای تشخیص انواع استاندارد میلگرد است. این دستگاه، مکان، قطر و عمق آرماتورها را به دقت اندازه گیری می کند. این روش تحت تأثیر مواد غیر رسانا مانند بتن، چوب، پلاستیک، آجر،رطوبت و حفره های موجود در بتن نیستند.
جمع بندی
همانطور که گفته شد، شناسایی میلگرد در بتن مسلح از اهمیت بسیاری برخوردار است، چرا که از خطرات و آسیب های احتمالی جلوگیری می کند. این عملیات به وسیله دستگاه هایی مانند GPR انجام می شود و دقت بالایی در شناسایی، مکان، عمق و قطر میلگردها دارد.
source: شناسایی میلگرد در بتن و اهمیت آن
امروزه مواد زیادی موجود هستند که جایگزین میلگرد فولادی شده اند و دارای خواص مکانیکی عالی هستند. بتن الیافی با مشکلات بتن مسلح مانند خوردگی روبرو نمی شود. الیافی که در بتن استفاده می شوند، دارای انواع مختلفی هستند که هر کدام از ویژگی های منحصر به فردی برخوردارند.
در ادامه به معرفی، ویژگی ها و کاربردهای آن پرداخته شده است. تا آخر مقاله با آهن ملل همراه باشید.
الیاف یک مواد ایده آل برای استفاده در بتن و ملات ها هستند. الیاف بتن باعث کاهش انقباض ترک و افزایش مقاومت در برابر آتش می شود. از دیگر مزایای آن کاهش یا حذف فولاد تقویت کننده و افزایش دوام بتن می باشد.
امروزه کاربردهای بتن الیافی گسترش یافته و مواد الیاف جدید به طور فزاینده ای قادر به جایگزینی الیاف سنتی مانند فولاد و شیشه هستند.
چهار طبقه بندی برای بتن الیافی عبارت است از:
نوع I - بتن تقویت شده با الیاف فولادی یا شاتکریت (ASTM A820)
نوع II - بتن تقویت شده با الیاف شیشه یا شاتکریت (ASTM C1666)
نوع III - بتن تقویت شده با الیاف مصنوعی یا شاتکریت (ASTM D7508)
نوع IV - بتن مسلح با الیاف طبیعی یا شاتکریت (ASTM D7357)
الیاف فولادی، تقویت کننده فلزی است. مقدار مشخصی از الیاف فولادی در بتن می تواند، تغییرات کیفی در ویژگی فیزیکی بتن ایجاد کند. از جمله: مقاومت در برابر ترک خوردگی، ضربه، خستگی و خم شدن، استحکام، دوام و موارد دیگر را بسیار افزایش دهد. SFRC برای بهبود رفتار در بلند مدت، افزایش استحکام و مقاومت در سازه هایی مانند کفپوش، پیش ساخته، پل ها، تونل، روسازی سنگین و معدن استفاده می شود.
قیمت لحظه ای میلگرد را در سایت آهن ملل مشاهده نمایید.
بتن الیاف شیشه، از الیاف شیشه ای بسیار ظریف تشکیل شده است. الیاف شیشه دارای خواص مکانیکی تقریبا مشابه با کربن و پلیمرها دارد. اگرچه به اندازه فیبر کربن سفت نیست، اما هنگام استفاده در کامپوزیت ها بسیار ارزان تر و شکننده تر است.
این الیاف به دو دسته میکرو و ماکرو دسته بندی می شوند. که به صورت مختصر تشریح شده است:
میکرو الیاف دارای قطری کمتر از 0.3 میلی متر هستند. میکرو الیاف فیبریلاسیون هم نامیده می شود. از ویژگی این الیاف، می توان به کنترل و محافظت در برابر ضربه و جلوگیری از آسیب مواد منفجره در حین آتش سوزی اشاره کرد.
الیاف مصنوعی ماکرو، ترکیبی از پلیمرهاست. در ابتدا، آن ها به عنوان یک جایگزین بالقوه برای الیاف فولادی در بتن شناخته شدند، اما تحقیقات و توسعه روزافزون نشان می دهد که آن ها در طراحی و ساخت اسلب ها هم مناسب هستند.
همچنین از آن ها در سازه های دریایی و ساحلی استفاده می شود چرا که از مشکلات رنگ آمیزی و ریزش ناشی از خوردگی فولاد محفوظ است.
الیاف پلی پروپیلن به گروه پلی الفین ها تعلق دارد و تا حدی کریستالی و غیر قطبی است. خواص این الیاف مشابه پلی اتیلن است، اما در برابر حرارت، اسیدها، قلیاها و حلال های آلی بسیار سخت تر و مقاوم تر است.
الیاف طبیعی را می توان مستقیما از منبع حیوانی، گیاهی یا معدنی تهیه کرد. طبیعت سرشار از مواد فیبری، به ویژه انواع سلولزی مانند پنبه، چو، غلات و کاه است.
استفاده از الیاف طبیعی در ساخت بتن توصیه می شود، زیرا چندین نوع از این الیاف موجود و فراوان است. ایده استفاده از چنین الیافی برای افزایش استحکام و دوام مواد شکننده چیز جدیدی نیست. به عنوان مثال، کاه و موی اسب برای ساخت آجر و گچ استفاده می شود. الیاف طبیعی برای تقویت بتن مناسب و در کشورهای در حال توسعه به راحتی در دسترس هستند. همانطور که گفته شد، الیاف سلولز نوعی از الیاف طبیعی است که در زیر توضیح داده شده است:
جمع بندی
بتن الیافی نوعی نوآوری جدیدی در صنعت ساختمان است که برای تقویت بتن، بجای استفاده از میلگردهای فولادی از الیاف گوناگونی استفاده می کنند. همانطور که گفته شد، این الیاف ویژگی های منحصر به فردی را به بتن می بخشد، اما از هزینه بالاتری نسبت به بتن معمولی برخوردار است. با شناخت بیشتر بتن الیافی می توان امید داشت که در صنعت ساختمان رشد سریعی داشته باشد.
SOURCE: بتن الیافی چیست؟ انواع الیاف، کاربردها و مزایای آن